BU
işlerden ve bu sadakatten sonra, Aşur kıralı Sanherib gelip Yahudaya girdi, ve
duvarlı şehirlere karşı ordugâh kurdu, ve onları ele geçirmeği aklına koydu.
2.
Ve Sanheribin geldiğini, ve Yeruşalime karşı cenketmek için yüneldiğini Hizkiya
görünce,
3.
şehrin dışarısında olan pınarların sularını kapamak için reisleri ve
yiğitlerile danıştı; ve onlar kendisine yardım ettiler.
4.
Ve çok kavm toplandı, ve: Aşur kıralları gelip niçin çok su bulsunlar? diyerek
bütün pınarları, ve memleket ortasından akan vadiyi kapadılar.
5.
Ve Hizkiya kuvvet buldu, ve duvarın bütün yıkılmış yerlerini yaptı, ve onu
kulelere kadar yükseltti, ve dışarıdan da başka bir duvar yaptı, ve Davud
şehrinde olan Milloyu da pekiştirdi, ve pek çok silâh ve kalkan yaptı.
6.
Ve kavmın üzerine cenk başbuğları koydu, ve onları yanına şehir kapısının
meydanına topladı, ve onların yüreklerine söyliyip dedi:
7.
Kuvvetli ve yürekli olun, Aşur kıralından, ve onun yanında olan bütün
kalabalıktan korkmayın, ve yılgınlığa düşmeyin; çünkü bizimle beraber olan
onunla beraber olandan daha büyüktür;
8.
onunla beraber olan etten bazudur; fakat bize yardım eylemek ve cenklerimizi
etmek üzre bizimle beraber olan Allahımız RABDİR. Kavm da Yahuda kıralı
Hizkiyanın sözlerine güvendiler.
9.
Bundan sonra Aşur kıralı Sanherib, yanında olan bütün kuvvetile Lakiş önünde
bulunurken, Yahuda kıralı Hizkiyaya, ve Yeruşalimde olan bütün Yahudaya
kullarını gönderdi, ve dediler:
10.
Aşur kıralı Sanherib şöyle diyor: Siz neye güveniyorsunuz da Yeruşalimde
kuşatılmış oturuyorsunuz?
11.
Hizkiya: Allahımız RAB bizi Aşur kıralının elinden kurtaracak, diyerek sizi
kıtlıkla, ve susuzlukla ölümün eline vermek için sizi kandırmıyor mu?
12.
Onun yüksek yerlerini ve mezbahlarını kaldıran, ve Yahudaya ve Yeruşalime: Bir
mezbahın önünde tapınacaksınız, ve onun üzerinde buhur yakacaksınız, diye
emreden bu Hizkiya değil midir?
13.
Memleketlerin bütün kavmlarına benim ve atalarımın ne yaptığımızı bilmiyor
musunuz? O memleketlerin milletlerinin ilâhları onların memleketini benim
elimden hiç kurtarabildiler mi?
14.
Atalarımın tamamen helâk ettikleri o milletlerin bütün ilâhları arasında
hangisi kendi kavmını elimden kurtarabildi ki, Allahınız sizi benim elimden
kurtarabilsin?
15.
Ve şimdi Hizkiya sizi aldatmasın, ve sizi böyle kandırmasın, ve ona inanmayın;
çünkü bir milletin, ve bir ülkenin ilâhlarından hiç biri kendi kavmını benim
elimden ve atalarımın elinden kurtaramadı; nerede kaldı ki, sizin Allahınız
benim elimden sizi kurtarsın!
16.
Ve onun kulları RAB Allaha karşı, ve kulu Hizkiyaya karşı daha çok şeyler
söylediler.
17.
Ve İsrailin Allahı RABBİ küçük düşürmek, ve ona karşı söylemek için yazdığı
mektuplarda şöyle dedi: Memleketlerin milletlerinin ilâhları kendi kavmlarını
elimden nasıl kurtarmadılarsa, Hizkiyanın Allahı da kavmını benim elimden
kurtarmıyacaktır.
18.
Ve şehri alsınlar diye, duvar üzerinde olan Yeruşalim kavmını korkutmak için,
ve telâşa düşürmek için, onlara yüksek sesle Yahudice bağırdılar.
19.
Yeruşalimin Allahına karşı da, dünya kavmlarının insan ellerinin işi olan
ilâhlarına karşı söyler gibi söylediler.
20.
Ve bundan ötürü kıral Hizkiya ve Amotsun oğlu peygamber İşaya dua edip göke
feryat ettiler.
21.
Ve RAB bir melek gönderdi, ve Aşur kıralının ordugâhında olan bütün cesur
yiğitleri, ve reisleri, ve başbuğları yok etti. Ve Sanherib yüzü utançlı olarak
memleketine döndü. Ve kendi ilâhının evine girdi, ve sulbünden çıkanlar orada
onu kılıçla düşürdüler.
22.
Böylece, RAB Hizkiyayı ve Yeruşalimde oturanları Aşur kıralı Sanheribin
elinden, ve herkesin elinden kurtardı, ve onları çepçevre korudu.
23.
Ve çok kimseler Yeruşalime, RABBE hediyeler, ve Yahuda kıralı Hizkiyaya değerli
şeyler getirdiler; ve ondan sonra bütün milletlerin gözünde yükseldi.
24.
O günlerde Hizkiya ölüm derecesinde hastalandı; ve RABBE dua etti; ve ona
söyledi, ve kendisine bir alâmet verdi.
25.
Fakat Hizkiya kendisine edilen iyiliğin karşılığını ödemedi; çünkü yüreği
yükseldi; ve kendi üzerine ve Yahuda ile Yeruşalim üzerine öfke geldi.
26.
Fakat Hizkiya yüreğinin yükselişinden ötürü, kendisi ve Yeruşalimde oturanlar,
kendilerini alçalttılar, ve Hizkiyanın günlerinde üzerlerine RABBİN öfkesi
gelmedi.
27.
Ve Hizkiyanın pek çok serveti ve izzeti vardı; ve kendisine gümüş ve altın
için, ve değerli taşlar için, ve baharat için, ve kalkanlarla her çeşit değerli
eşya için hazineler;
28.
ve buğday, ve yeni şarap, ve zeytin yağı mahsulü için ambarlar; ve her çeşit
hayvan için ahırlar, ve sürüler için ağıllar yaptı.
29.
Ve kendisi için şehirler yaptı, ve pek çok koyunlar ve sığırlar aldı; çünkü
Allah ona pek çok mal vermişti.
30.
Ve Gihon sularının yukarı kaynağını kapıyan, ve onları Davud şehri garp
tarafında doğru aşağı indiren bu Hizkiyadır. Ve Hizkiyanın bütün işleri iyi
gitti.
31.
Fakat memlekette yapılmış olan alâmeti sormak için Babil reislerinin kendisine
gönderdikleri elçiler işinde, onun yüreğinde olanların hepsini bilsin diye
kendisini denemek için Allah onu bıraktı.
32.
Ve Hizkiyanın işlerinin geri kalanı, ve iyi işleri, işte, onlar Amotsun oğlu
peygamber İşayanın rüyetinde, Yahuda ve İsrail kırallarının kitabında
yazılıdır.
33.
Ve Hizkiya ataları ile uyudu, ve onu Davud oğullarının kabirleri yokuşunda
gömdüler; ve öldüğü zaman bütün Yahuda ve Yeruşalimde oturanlar ona saygı
gösterdiler. Ve yerine oğlu Manasse kıral oldu.