KIRAL
Yeroboamın on sekizinci yılında Abiya Yahuda üzerine kıral oldu.
2.
Yeruşalimde üç yıl kırallık etti; ve anası Gibealı Urielin kızı olup adı Mikaya
idi. Ve Abiya ile Yeroboam arasında cenk vardı.
3.
Ve Abiya yiğit cenk adamlarından bir ordu ile, dört yüz bin seçme adamla harbe girişti;
ve Yeroboam sekiz yüz bin seçme adamla, cesur yiğitlerle ona karşı cenk için
saf bağladı.
4.
Ve Abiya Efraim dağlığında olan Tsemaraim dağında dikilip dedi: Ey Yeroboam ve
bütün İsrail, beni dinleyin;
5.
İsrailin Allahı RAB, İsrail üzerine kırallığı ebediyen Davuda, ona ve
oğullarına tuz ahdile vermiştir, bilmeniz gerek değil mi?
6.
Fakat Davudun oğlu Süleymanın kulu, Nebatın oğlu Yeroboam kalktı, ve efendisine
karşı isyan etti.
7.
Ve boş ve yaramaz adamlar, onun yanına toplandılar, ve Rehoboam genç ve yumuşak
yürekli olup onlara karşı duramıyınca, Süleymanın oğlu Rehoboama karşı
kuvvetlendiler.
8.
Ve şimdi siz Davud oğullarının elinde olan RABBİN kırallığına karşı durmağı
düşünüyorsunuz; ve siz büyük bir kalabalıksınız, Yeroboamın ilâhlar diye size
yaptığı altın buzağılar da aranızdadır.
9.
RABBİN kâhinlerini, Harun oğullarını, ve Levilileri kovmadınız mı, ve başka
memleketler kavmlarının usulüne göre kendinize kâhinler yapmadınız mı? genç bir
öküz ve yedi koçla kendini tahsis etmek için kim gelirse, o adam ilâh
olmıyanlara kâhin olabiliyor.
10.
Fakat biz ise, Allahımız RABDİR, ve onu bırakmadık; ve bizde RABBİN hizmetinde
kâhinler, Harun oğulları, ve işleri başında Levililer vardır;
11.
ve her sabah ve her akşam RABBE yakılan takdimeler ve hoş kokulu buhur
yakarlar, ve bizde tahir sofra üzerinde huzur ekmeği, ve her akşam yakmak üzre
altın şamdanla kandilleri var; çünkü biz Allahımız RABBİN bekçiliğini
tutuyoruz; siz ise, onu bıraktınız.
12.
Ve işte, Allah başta olarak, onun kâhinleri de bizimle beraberdir; size karşı
çalmak için ellerinde yüksek ses veren borular var. Ey İsrail oğulları,
atalarınızın Allahı RABBE karşı cenketmeyin; çünkü işiniz iyi gitmez.
13.
Ve Yeroboam onların artlarını çevirip bir pusu kurdu; şöyle ki, onlar Yahudanın
önünde, ve pusu onların arkasında idi.
14.
Ve Yahuda geriye bakınca, işte, önlerinde ve artlarında cenk vardı; ve RABBE
feryat ettiler, ve kâhinler boruları çaldılar.
15.
Ve Yahuda adamları bağırdılar; ve Yahuda adamları bağırınca, vaki oldu ki,
Allah Yeroboamı ve bütün İsraili Abiyanın ve Yahudanın önünde vurdu.
16.
Ve İsrail oğulları Yahudanın önünden kaçtılar; ve Allah onları bunların eline
verdi.
17.
Ve Abiya ile kavmı onları büyük vuruşla vurdular; şöyle ki, İsrailden ölü
olarak beş yüz bin seçme adam düştü.
18.
Böylece İsrail oğulları o vakitte alt edildiler, ve Yahuda oğulları yendiler,
çünkü atalarının Allahı RABBE dayandılar.
19.
Ve Abiya Yeroboamın ardını kovdu, ve ondan şehirler aldı, Beyt-eli ve
kasabalarını, ve Yeşanayı ve kasabalarını, ve Efronu ve kasabalarını aldı.
20.
Ve Abiyanın günlerinde Yeroboam bir daha kuvvetlenmedi; ve RAB onu vurdu, ve
öldü.
21.
Fakat Abiya git gide kuvvetlendi, ve kendine on dört karı aldı, ve yirmi iki
oğul ve on altı kız babası oldu.
22.
Ve Abiyanın ettiği işlerin geri kalanı, ve onun yolları, ve sözleri, peygamber
İddonun tefsirinde yazılıdır.